κατασχετήριος

-α, -ο, θηλ. και -ος

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην κατάσχεση

2. το ουδ. ως ουσ. το κατασχετήριο(ν)

α) το έγγραφο με το οποίο διατάσσεται κατάσχεση

β) ένταλμα συλλήψεως κατηγορουμένου που απουσιάζει.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατάσχω. Η λ. μαρτυρείται από το 1833 στους Ελληνικούς Κώδικες].